Afschuifsysteem; van kind tot volwassene

Ieder kind probeert het uit; de grenzen van een volwassene. En iedere volwassene weet waar ik het over heb als ik de kreet “afschuifsysteem” roep. Geen kind die er geen ervaring mee heeft en geen volwassene die dat – mede door oefening als kind – succesvol toepast.

Soms is het ook een succesvol terugplaatsen van iets naar het originele bordje! Hele volksstammen maken zich er schuldig aan en maar weinigen praten erover; een knipoog, een begripvol gegrinnik en daar blijft het dan bij.

Tot…. iemands maat vol raakt en al die gepoogde en succesvol uitgevoerde afschuif-acties in één keer in een woordenwisseling, ruzie of verdrietig relaas aan de orde komen.

Het kinderlijk afschuifsysteem

Het huiswerk is ineens wel heel belangrijk op het moment dat de dagelijkse karweitjes aan de orde komen; van afwassen tot de vuilnis en van het wasgoed in de wasmand tot het opruimen van de eigen kamer, ineens zijn andere dingen heel dringend en dwingend. Sommigen redden ze het! Anderen hebben ouders die één lijn trekken en krijgen minder oefening in dit internationaal ontwijkend gedrag!

De volwassen versie

De actie gelijk met een heel andere invulling. Uiteraard gaat het om karweitjes waar men geen zin in heeft, maar de uitvoering is regelmatig geraffineerder.
Wanneer het een onderneming betreft waar men van elkaar op aan moet kunnen, kan het desastreuze gevolgen hebben wanneer het niet duidelijk is wat iemand op een ander afschuift en of diegene het wel gedaan heeft. Vooral wanneer het om gedetailleerde acties gaat, is het afwachten of diegene waarop de acties zijn afgeschoven deze de details wel kent en het belang ervan weet.

De resultaten?

In veel bedrijven gaat men er vanuit dat het allemaal wel in orde komt en de check blijft veelal uit. Wanneer ik daar dan binnenkom om de boel op de rit te zetten – al dan niet terwijl de ondernemer (tijdelijk) minder actief is – heeft dit een plaatsje bovenaan mijn checklist.
Veelal wuiven de “insiders” mijn bezorgdheid hieromtrent weg, maar wanneer ik dan de resultaten van mijn onderzoek presenteer, is het gelach om mijn ongelovigheid al gauw verstomd; het afschuifsysteem heeft hen ook de check laten afschuiven….. naar mij!

Bedrijven verdwijnen in de valkuil.

Niemand in het bedrijf heeft nog in de gaten wat er via afschuiven misgaat, omdat de gewoonten langzamerhand geaccepteerd wordt als normaal. De alertheid is vervaagd. De verantwoordelijkheid is verminderd. Een ander mag het vuile werk doen. Het systeem van afschuiven is hiermee compleet.
Het bedrijfsmatig drama voltrekt zich zonder erg en heeft effect op innovatie, follow up, marketing en cliëntenbinding.
Het bedrijf vraagt om een doorlichting van haar systemen; alles vraagt om een vergrootglas met een goede communicatie!

Oude gewoonten veranderen moeizaam.

En dan begint het; geen uitvluchten meer, maar een duidelijke communicatie over wat iemand wel of niet doet, gedaan heeft en in de toekomst op zijn lijstje laat zetten. Om gewoonten te veranderen, heeft ieder mens een eigen plan van aanpak nodig, want net als emoties vormen “manieren van doen” een verslaving; zo is het altijd gegaan en gedaan.

Een paar weken geleden kwam ik dit “grapje” tegen:

Dit is een verhaaltje over vier mensen genoemd: Iedereen, Wiedanook, Iemand en Niemand.

Er moest iets belangrijks gedaan worden en Iedereen was er zeker van dat Iemand het wel zou doen. Het had door Wiedanook best gedaan kunnen worden, maar Niemand deed dat.

Toen werd Iemand kwaad, omdat het eigenlijk werk voor Iedereen was. Iedereen dacht dat Wiedanook het zou kunnen, maar Niemand realiseerde zich dat Iedereen het vertikte.

Het kwam erop neer dat Iedereen Iemand de schuld gaf toen Niemand deed wat Wiedanook had kunnen doen.

Bewaren