Verplichtingen; kans of ballast?
Ieder mens heeft verplichtingen; van belasting betalen tot de verjaardag van de schoonmoeder. De wettelijke verplichtingen worden in dit artikel aan de kant geschoven, het gaat hier immers om de mens en niet om politiek.
Die menselijke verplichtingen hebben met uw persoonlijkheid, uw vrienden, familie en netwerk te maken. Die verplichtingen zijn er. Sommigen zijn simpel, anderen vragen meer aandacht van u. Sommigen kosten veel tijd, anderen een telefoontje van 5 minuten.
Waar het hierin om gaat, is uw reactie hierop, uw omgang ermee en of u ervoor op de loop gaat of het met een schouderophaling aanvaardt en simpelweg doet wat er gedaan moet worden.
De uitdaging hierin is dat wij reageren zo het ons geleerd is gemixt met de ervaringen die wij in de loop der jaren hebben opgedaan. Daar tellen we dan ook nog de meningen en indoctrinerende aansturingen van anderen bij op al dan niet verwoord via social media of een gesprekje op dat gezellige terras.
De gevolgen van de moderne tijd
Baby showers, housewarming, themafeesten, netwerkborrels, fundraising party en midzomer BBQ’s zijn allemaal voorbeelden die gekoppeld zijn aan de 21e eeuw. Sommigen waren al even in opmars, anderen ondergingen een naamwijziging, maar uiteindelijk kunnen we ervan uitgaan dat onze oma deze trends of niet kende of naast zich neerlegde als verplichting.
Verplichtingen ten aanzien van bekenden
De verjaardagen, de zoveel-jaar-getrouwd-feesten, de bezoeken tijdens ziekte en sterfte, het treft ons allemaal; vroeg of laat.
Ervaart u het als een verplichting of als een kans om een ander tot steun, tot afleiding of als bijdrage van de feestvreugde te zijn? En wat bepaalt dat u het in het ene of het andere hokje stopt? Heeft u er ooit over nagedacht wat maakt hoe u erover denkt, waarom u het één makkelijker doet dan het andere? Weet u waarom uw klokje tikt zoals het tikt?
Neem eens de tijd om hierover na te denken.
Ga eens na hoe u recent omgegaan bent met de laatste vier tot zes uitnodigingen die u ontvangen hebt.
- Wat vertelde u uzelf toen u de uitnodiging las of hoorde?
- Welke tekst plaatste u toen u de aantekening maakte in uw agenda?
- Is “misschien” bij u een verkapte “nee” of een echte “misschien”?
- Hoe is uw mindset op het moment dat u op weg gaat naar die verplichte bijeenkomst?
In welk kader zet u de minder leuke verplichtingen?
Iedereen heeft voorkeuren. En die zullen ons makkelijk afgaan. Maar wat moeilijk lijkt, blijkt ons meer succes te brengen; zakelijk en privé. Lijkt wellicht vreemd, maar het kader waarin wij de minder leuke dingen plaatsen zijn sturend voor de positieve en negatieve uitkomsten in onze beleving. En dat bepaald weer onze interne omgang met uitdagingen aangaande verplichtingen.
Door een ander kader te kiezen….
…. krijgen we een andere uitkomst, een ander resultaat en een andere beleving. Door dat duplicatiegedrag (dat van een ander of van onszelf) thuis te laten, creëren we nieuwe mogelijkheden! En die mogelijkheden kunnen ons zowel privé als zakelijk dienen, want niet ieder privé feestje blijft privé. En ook menig zakelijk feestje verlaat het business vignet. Een mens kan zich niet splitsen dus ook onze doelen kunnen wij niet verbinden aan tijdstippen, locaties of gezelschappen.
Iedere dag begint met de vraag of wij onszelf huren, leasen of kopen als we in de spiegel van de badkamer kijken. Op het moment dat wij aan het toneel van onze verplichtingen verschijnen is dat niet anders. Dat geldt voor ons, maar ook voor de andere mensen die onderdeel zijn van dezelfde “act”. Uiteindelijk hebben we allemaal er het beste van te maken.
Bekijk het kader van uw leuke verplichtingen
In welk kader heeft u die verplichtingen gezet? Welke positieve boodschappen geeft u uzelf in die situaties? Wat doet u anders dan bij de negatief ervaren verplichtingen? Wat is uw bewuste of onbewuste beloning? Wat stelt u in het vooruitzicht. Dus kortweg, wat is uw interne gesprek?
Ons interne gesprek gaat vaak zo snel dat wij er heel moeilijk een vinger op kunnen leggen. Ons onderbewustzijn is ons per definitie te vlug af. Het gaat allemaal zo snel dat wij daar met ons bewustzijn geen vat op kunnen krijgen.
Voor mijzelf heb ik er iets op gevonden.
Ik heb bijvoorbeeld een broertje dood aan verjaardagspartijen. Ik zal het een ander ook per definitie niet aandoen en ben op die dag overal behalve thuis. Het is mijn dag en ik maak er mijn feestje van; aan het strand, een winkelstadje, een boulevard, theater etc. Ik geniet dan met volle teugen en vier het feit dat ik een volgend jaar aan leermomenten, leuke ontmoetingen en happenings mag meemaken en dan het liefst in volle gezondheid en, als het even kan, stressvrij.
Ergens in die 24 uur heb ik een goed gesprek met mijzelf om mijn mindset af te stellen op dat wat ik het komende jaar graag wil meemaken en beleven; mijn jaar bestellen als het ware. Ik omring mij voornamelijk met mijn directe kring en hou het 1000% privé.
Maar dan zijn er nog verjaardagen en aanverwante artikelen van anderen.
Feitelijk doe ik daar hetzelfde mee, alleen zet ik het wel in een business kader. Daarmee schuif ik het negatieve kader aan de kant en kijk uit naar de leuke ontmoetingen, kansen op een leuk gesprek en geniet ervan alsof het een netwerkbijeenkomst is. Het maakt mij daarbij absoluut niet uit wie ik daar “promoot”; mijn hele netwerk doet daarin mee. Ik babbel en pas mijn motto van “walking talking business” toe.
Over het algemeen werkt dat als een tierelier. Het feestvarken is blij, ik heb het naar mijn zin en iedereen die mij vraagt “weet nog jij iemand die…” is geholpen met een match vanuit mijn netwerk.
Is het een keer anders? Ach, dan moet het zo zijn en zit ik het uit als een saai symposium.
Probeer uw eerste idee uit.
Zonder lang na te denken; gewoon doen.
Uiteindelijk vindt u uw kader net zoals ik het mijne gevonden heb en kunnen we bij iedere uitnodiging simpelweg genieten.
leuk idee om vanuit het zakelijk stuk naar een verplichting te gaan!
maar ik zal zeker meer bewust worden hoe mijn mindset is bij een uitnodiging.
Mooi blog weer. Dank je.
lieve groetjes
Sylvia