Beleefdheid…. hoe zit dat bij u?

Beleefdheid? Denkt u nu “hoezo”?

Het kan vreemd klinken, maar denkt u er wel eens over na?
Hoe uw teksten overkomen bij een ander?
Hoe uw woorden een ander kunnen kwetsen?
Of u wel dezelfde taal spreekt?

Ik heb het niet over de moedertaal of een buitenlandse taal; nee, ik heb het over de begrippen!

Hoezo begrippen?

Wanneer wij praten, vormen de woorden zich bij onze toehoorders tot begrippen en deze begrippen vertalen zich tot plaatjes die in een fractie van een seconde (onmerkbaar) verbinden aan de rest van de tekst. Hierin vindt u het “aap – noot – mies” verhaal van de oude methodes van de lagere school en al die opvolgers, zoals peuter- en kleuterboekjes die via hetzelfde principe werken en waarbij de ouders gesouffleerd worden door het bijgeleverde woord.

Taalcodes

Voor zover ik weet, wordt in iedere taal een tijdscode verwerkt in de grammatica waardoor wij weten of de tekst over het heden, verleden of toekomst gaat. Tevens bestaat er een vragende en gebiedende toon, die de mate van ernst of beleefdheid uitermate duidelijk neerzet.

• Maar wanneer wij met anderen praten, zijn wij ons dan nog bewust van deze “regeltjes” en “tekstafstellingen”?
• Of zeggen we maar wat en hopen er het beste van?
• Of is dat het probleem van de ander?
• Moet de ander ons maar nemen zo we zijn?
• Of wordt het tijd dat we, voor alle zekerheid, onze teksten kritisch gaan bekijken?
• Denken wij beleefd te zijn…. zijn we dat dan ook?

De belading van woorden

Welke woorden voor een ander negatief geladen zijn, kunnen we zelden weten. Bij intakegesprekken en trainingen start ik vaak met het aangeven dat ik absoluut niet kan weten wat voor een ander negatieve woorden of begrippen zijn en dat mijn uitgangspunten altijd neutraal bedoeld zijn.

Meestal haal ik het woord “jurk” aan. Voor u kan het woord “jurk” een associatie zijn voor de bloemetjesjurk van de vervelende buurvrouw in uw jeugd, terwijl het voor mij voor de hippe garderobe van mijn jeugdige tante staat. Het woord blijft hetzelfde, de associatie totaal verschillend.

Foefje voor beleefdheid

Maar als wij de associatie achterwege laten, kunnen we een simpel foefje toepassen. Zou u uw teksten ook uw grootmoeder voor schotelen? De burgemeester? De belastinginspecteur?

Wanneer ik gezinnen uit een crisis coach, spreek ik vaak af dat zij elkaar anders benaderen. Beleefdheid op 400% en de communicatie op 80% volumeniveau. Dat is vaak slikken! Niet op de eerste dag; dan is het nog leuk. Maar daarna komen onze persoonlijke valkuilen weer helder in de spotlight!

Opmerkelijk is dat het de kinderen het langst goed afgaat en zij regelmatig daar hun persoonlijke, dagelijkse, toneelspel van maken.

Nee, die oude “rotten” hebben er veel meer moeite mee!

Dat is uiteraard ook logisch; zij hebben veel langer “geoefend” in de taal die zij gewoon zijn; veel langer dan hun eigen kinderen! Dus vallen zij ook veel eerder terug in hun foute communicatie dan hun kroost.

Laten we ervanuit gaan dat uw gesproken woord zeer beleefd is, …. maar zijn uw SMSjes of APPjes dat ook? Of kort u uw boodschappen geregeld af vanwege een onbewuste luiheid in het tikken van uw boodschappen?

Ik nodig u uit…. bekijk uw teksten!

Zou u die zo naar bovengenoemde personen versturen of zouden ze in dat geval veel meer letters bevatten?
Een andere toon?
Meer informatie?
Meer empathie?

Het vervelende is dat wij ons op dat moment absoluut niet bewust zijn van onze onbeleefde uitingen, maar een beschadigde relatie – van welk kaliber dan ook – is zeer moeilijk te herstellen wanneer onbeleefdheid de bodem van de misvattingen blijkt te zijn.

Voor we het weten worden dat de “oude koeien in de sloot” ….

Aanvullende 3 minuten VLOG:

Bewaren