Memory Lane in al zijn facetten

Memory Lane oftewel het laantje langs onze herinneringen heeft in iedere taal een eigen benaming, maar de Engelse is wel de bekendste. Iedereen weet dan wat ermee bedoeld wordt.

Memory Lane is een gedachtepad langs onze levensverloop en alle avonturen die we beleefd hebben. We kunnen er een mijmerende, afwezige blik bij krijgen. We sluiten ons emotioneel af van onze omgeving.

Anderen vragen wellicht “Waar zit je met je gedachten?”. En als we dan vertellen wat die gedachten waren, krijgen we een begrijpend knikje, want diegene kent dat gedachtelaantje ook.

Memory Lane heeft allerlei verlichtingen.

Het heeft de roze verlichting van onze eerste liefde, de periode van verkering en uitbouw van onze huidige relatie, huwelijk, kinderen krijgen, vakanties, leuke ontmoetingen en grappige situaties.

Ze vormen de basis voor menige sketch tijdens de zoveel-jarige bruiloften, feesten en partijen. Sprekers weten zich op een goed terrein wanneer ze een aantal anekdotes bemachtigen; het kleurt de stemming in en daarmee hebben ze de basis van een geslaagd feest.

Maar en zijn ook blauwe verlichtingen

Koele, zeg maar gerust ijskoude, stukken op ons laantje, waar de mindere, slechte of nare gebeurtenissen zich ophouden. Ieder leven heeft mindere periodes. Ieder mens heeft een rugzakje en die vulling bevindt zich op de koude stukken.

Wanneer de hele zaal lacht om een anekdote tijdens de 50-jarige bruiloft van Opa en Oma is er altijd wel één die zich helemaal niet prettig voelt; het laantje heeft een blauwe straatlantaarn voor diegene.

Met een beetje geluk zal het volgende stukje de aandacht afleiden van het eerdere en daarmee kan het voor iedereen een geslaagd feest worden.

En dan hebben we het gewone, witte licht.

We waren er destijds wel bij, maar we voelden ons minder betrokken of waren afgeleid door drukte, zorgen of die hele, leuke dingen die niemand wil missen.

“Gut, weet je dat niet meer?” Nee, u weet het niet, geen idee waar ze het over hebben. Tot…. er iets aangehaald wordt dat de belletjes doet rinkelen.

En jawel hoor, u bent van de partij!
Gaat uw geheugen achteruit? Welnee, dat hoeft helemaal niet. Er was iets anders dat er overheen lag, waardoor u het niet zag.

Het gevaar van “Memory Lane”.

Wanneer we dat laantje aflopen, zijn we van alles, behalve up-time; helemaal in het hier en nu. Dus niet handig wanneer u aan het werk bent, in een belangrijk gesprek bevindt of aandacht vragende handelingen verricht. We “bevinden” ons ergens anders; ergens waar we ooit geweest zijn in een andere tijd en, waarschijnlijk ook, op een andere plaats .

Memory Lane ligt ver buiten ons hedendaags bestaan.

De situaties die wij in dat laantje overdenken en van alle kanten belichten, liggen in het verleden.

Soms gaan wij allang niet met de mensen om die met die situatie te maken hadden; soms zijn ze gestorven, verhuisd of anderzijds uit ons hedendaags bestaan verdwenen.

In negatieve zin kan dat met ruzie te maken hebben, met echtscheiding, met onbegrip of geweld.
Hoe dan ook, de situatie is veranderd.

Het grootste gevaar van Memory Lane

Wanneer wij denken aan mensen waar wij afscheid van hebben genomen, herleven we niet alleen de situatie, maar ook de emoties die daarbij hoorden.

Wanneer we diegene dan ook weer tegenkomen – in een gesprek langs dat laantje – gaan die emoties wellicht de overhand nemen zonder dat we ons bewust zijn dat zowel wijzelf als die ander zich ontwikkeld heeft en veranderd is door het leven en de eigen invulling van “Memory Lane”.

Maar soms….. is het als vanouds en wordt het weer lachen, gieren en brullen. De “chemie” lijkt als vanouds.
Tja, lijkt….